W życiu każdego rodzica przychodzi moment zastanowienia, w którym rozważa, czy jego dziecko w dalszym ciągu powinno spać z nim w jednym łóżku. Zwykle wizja pozostawienia swojej pociechy w osobnym pomieszczeniu bądź łóżeczku wydaje się odległa i nierealna. Po pewnym czasie dziecko jest już jednak na tyle duże, że odpowiedź pozostaje jedna. Maluch powinien spać osobno. Jak oduczyć dziecko spania z rodzicami?
1. Przemyślana decyzja
Najważniejszym czynnikiem w doprowadzeniu do spania dziecka w osobnym łóżku jest skonsultowanie tematu z partnerem. Rodzice powinni być zgodni w tej kwestii, aby uniknąć zamętu związanego z tym, że jedno rodziców będzie pozwalać na wspólne spanie, a drugie nie.
Ponadto może to być długi i niekiedy też żmudny proces wymagający od opiekunów maksimum pewności decyzji oraz konsekwentności. Zaprzestanie wspólnego spania może później skutkować wieloma nieporozumieniami.
Zobacz też: 8 rzeczy, które warto mówić dzieciom
2. Dobry moment
Pomimo podjętej decyzji warto jednak zastanowić się, czy aby na pewno odsunięcie dziecka od spania z rodzicami będzie dobre w przypadku jego wieku. Według ekspertów oraz lekarzy najbardziej odpowiedni jest wiek około roku.
W tym okresie dziecko zaczyna być coraz bardziej zainteresowane otaczającym go światem, przez co o wiele łatwiej będzie odwrócić jego uwagę od zmienionego otoczenia, czy też braku opiekunów.
Ponadto trzeba zaznaczyć, że gdy dziecko ma od 10 do 16 miesięcy, zaczyna powoli uświadamiać sobie, że nie jest już jednością z rodzicem i może przebywać bez jego obecności. Jednakże odstawienie dziecka od spania z rodzicami jest kwestią indywidualną i w przypadku niektórych pociech może zaistnieć konieczność podjęcia tego przedsięwzięcia w późniejszym etapie rozwoju.
3. Odpowiednie przygotowanie
Przede wszystkim rodzice powinni skupić się na przygotowaniu miejsca wypoczynku. Dziecko musi czuć się w nim bezpiecznie oraz komfortowo. Z tego względu warto zainwestować w dobrej jakości materac, kołdrę i poduszkę oraz pościel, która również może przyciągnąć swoim motywem uwagę dziecka.
Bardzo dobrym pomysłem może okazać się lampka w niespotykanym kształcie, czy też z możliwością puszczenia kołysanki. Obecnie w sklepach można znaleźć wiele akcesoriów, których przeznaczeniem jest ułatwienie rodzicom usypiania pociechy.
To może Cię zainteresować: Od jakiego wieku dziecko może zostać samo w domu?
4. Rutyna i małe kroki
Najważniejsze w odsuwaniu dziecka od spania z rodzicami powinno być przeprowadzanie tego procesu stopniowo. Każdy kto zostanie postawiony w nowej, niespodziewanej sytuacji, nie będzie przecież czuć się komfortowo. Tyczy się to zwłaszcza maluchów. Z tego względu warto spróbować czytania bajek lub śpiewania kołysanek, a następnie żegnania dziecka i wychodzenia z pokoju. Wtedy należy zaczekać na reakcję dziecka.
Jeśli będzie ono protestować pozostawieniu samemu, można wejść do niego ponownie, uspokoić i wyjść. Z dnia na dzień najlepiej coraz mniej reagować, oczywiście bez zostawiania dziecka przestraszonego i zapłakanego.
Dobrym pomysłem może też być odsuwanie się od dziecka z każdym kolejnym dniem. Początkowo zaczyna się od przebywania i żegnania przy łóżeczku, a kończy na odległości wyjścia z pomieszczenia. Wielu rodziców oraz lekarzy poleca czuwanie przy dziecku, póki nie zaśnie. Trzeba tylko uważać, aby dziecko nie wpadło w panikę, gdy nagle obudzi się w nocy samo w pokoju.
5. Stanowczość i cierpliwość
Okres przyzwyczajania dziecka do samodzielnego spania może potrwać nawet kilka tygodni, dlatego cierpliwość jest tutaj najważniejsza. Nie wolno złościć się na pociechę, ponieważ może to tylko pogorszyć sytuację oraz wydłużyć odsuwanie.
Rodzice muszą także przygotować się na nocne pobudki, płacz, a nawet wizyty w ich łóżku. Konieczne jest wtedy odprowadzenie dziecka do jego łóżeczka i próba uśpienia. Takie noce mogą być intensywne i wyczerpujące, dlatego polecane jest wybranie na okres adaptacji urlopu.
Jak oduczyć dziecka spania z rodzicami? To problem, z którym boryka się wielu rodziców. Konsekwencja w działania i przestrzeganie ustalonego planu to klucz do sukcesu. Pomocne może okazać się wyciszanie dziecka przed snem, a także wieczorna rutyna. Rodzice muszą uzbroić się w cierpliwość, być stanowczy, ale nie zapominać o tym, aby ich pociecha czuła się w tym procesie komfortowo.
Zobacz też:
Porozmawiaj o teście DNA
Brak komentarzy, bądź pierwszy!